De laatste dagen zijn we langs de Atlantische kust naar het zuiden afgezakt. Vaak reden we op een hoge klif met rechts zicht op de oceaan en links keken we uit over een steenwoestijn.

Af en toe werd de idylle verstoord door chemische- of visindustrie en dan was het soms wel nodig om even je adem in te houden. Het mooiste stuk was tussen Safi en Agadir, met Essaouira in het midden waar we op weg naar de camping weer dromedarissen tegen kwamen.

Vandaag reden we het laatste stukje langs de kust naar Sidi Ifni met vlak daarvoor lunch op het mooiste strand van Marokko: Legzira