Gisteren reden we bij Sidi Ifni het binnenland weer in. Al na 5 km slingerde we door de bergen van het  ene mooie landschap naar het andere.

Het vinden van een slaapplekje gaf wel wat problemen. Onze eerste keus bij Bouizakarne was gesloten want zijn bron was ingestort. De eigenaar verontschuldigde zich meerdere keren dat we helaas niet op zijn camping konden slapen. Voor hem was het een echt drama want het was een toffe camping waar veel moeite was gedaan om aanplantingen te doen en nu dus geen klanten en hij wist niet of zijn aanplant ging overleven totdat de bron was hersteld.

We reden door naar de oase van Amtoudi maar ook daar de camping gesloten wegens geen water. Waarom werd niet duidelijk. Verder leek er heel weinig in het dorp maar na wat rond vragen werden we in de richting van de bron gestuurd waar blijkbaar toch iets van een hotel zou moeten zitten die open was. En jawel de ‘auberge’ had een simpele maar ok kamer voor ons maar veel belangrijker avond eten en ontbijt.

De volgende ochtend wandelde we naar de bron. Na een uurtje vonden we aan het eind van de kloof een pittoresk zwemplekje.

Na de wandeling terug en een smakelijke lunch in onze auberge namen we de weg naar Tafraoute. Bij het binnenrijden van Amtoudi had Edwin gisteren een bord gezien en hoewel de weg niet op de kaart stond zag de piste er goed uit en was het een grote afkorting. Inderdaad bleek de piste heel goed berijdbaar met slechts een stuk van 2km diep grind.

Om nu wel zeker te zijn van een slaapplek hadden we vanochtend via booking.com een hotelletje geboekt in Tafraoute natuurlijk met zwembad 😜. Dus voor de tweede keer vandaag plonsde we in de pool.