Toch nog ...
Country

Een hele maand zijn we nu in Marokko en we hebben enkel aardige mensen ontmoet. Maar vandaag in Marrakech was het dan toch nog raak. De dag begon heel aangenaam met een wandeling van onze auberge naar het centrum waar we de tombes van de Saadi bezochten.

Saadi

Iedereen had ons gewaarschuwd dat de medina van Marrakech veel drukker en agressiever zou zijn dan die van Fez en Meknes. Maar onze wandeling door de stad was aangenaam en de straatjes breder dan in de andere centra. Dat was dan ook het enige probleem want hier reden er brommers in de steegjes en ook niet allemaal even netjes. Maar het was een aangename dag en het belangrijkste was dat ik een mooie Marokkaanse vlag vond voor mijn verzameling 🇲🇦

Minaret

’s Avonds aten we op het centrale plein Djemaa el-Fna en daar ging het toch nog mis. Het is eerst al trekken en duwen en roepen om ons aan een tafel te krijgen en daarna krijgen we een rekening die zeker twee keer te hoog is. Uiteindelijk betalen we wat wij eerlijk vinden maar ons adrenaline pijl is danig gestegen.

Als beloning mogen we van ons zelf een taxi naar onze slaapplek. De taxi chauffeur verdwaald compleet en als we ergens door een achteraf straatje rijden spring er een jonge vrouw in paniek voor onze auto. We begrijpen het allemaal niet helemaal maar ze lijkt bestolen. In de taxi komt ze uiteindelijk wat op adem en onze taxi chauffeur is zeer vriendelijk naar haar. Hij beloofd haar thuis te brengen dus betalen wij maar iets extra ook voor haar rit. Phoe we zijn blij dat we ‘thuis’ zijn.