Anderhalf jaar nadat het idee geboren was, een half jaar plannen en een extra weekje wachten op m'n visum voor Iran ben ik dan toch sinds een weekje onderweg naar India! Anderhalf jaar nadat het idee geboren was, een half jaar plannen en een extra weekje wachten op m'n visum voor Iran ben ik dan toch sinds een weekje onderweg naar India!
3640 km, 14 dagen, 7 landen, 1 tijdzone en 0 lekke banden verder ben ik dan eindelijk in Istanbul aangekomen!3640 km, 14 dagen, 7 landen, 1 tijdzone en 0 lekke banden verder ben ik dan eindelijk in Istanbul aangekomen!Maar laat ik beginnen bij het punt waar ik de vorige mail opgehouden ben, Slowakije dus. Vanuit Slowakije ben ik eerst in 1 dag rechtstreeks naar Roemenie gereden, via Hongarije. Verder niet veel bijzonders eigenlijk, behalve dan dat lomp inhalen volkssport nummer 1 is in Hongarije zeg.
Ik heb alweer stof genoeg voor een mail, dus hier komt ie weer!Sightsee-en in Istanbul en Bergama.Mijn vorige mail heb ik vanuit Istanbul verstuurd, toen ik daar net aangekomen was. De eerstvolgende dag ben ik natuurlijk meteen undercover gegaan als een doorsnee toerist en ben ik een aantal van Istanbul's attracties wezen bekijken! Allereerst ben ik de Aya Sofya en de Blauwe Moskee wezen bekijken. De Aya Sofya is 1000 jaar lang de grootste kerk van de wereld geweest, totdat de St. Pieter in Rome gebouwd is. Later is de Aya Sofya een moskee geworden. Tjongejonge wat een gebouwen zeg!
M'n nummerplaat verloren, een Amerikaanse missionaris in Irak, en tapijtenfeiten.De dag voor m'n vorige mail was ik samen met 2 turkse jongens naar een ruine wezen kijken die de toeristen nog niet gevonden hadden. Allemaal leuk en aardig, we lopen terug naar m'n motor en hun auto, hee wat is dat?? Waar is m'n nummerbord?!?!?Hij was er onderweg afgevallen... teruggereden en gekeken, niets gevonden. Twee dagen vantevoren dacht ik nog bij mezelf, goh dat ding zit niet zo goed vast, toch eens wat beter vastmaken. En ja hoor, meteen afgestraft voor m'n lamheid :)
Ik heb hier voor het eerst een "coffee net" (zal iets mis zijn gegaan met de 'vertaling' van internetcafe) gevonden in Iran waar je een fatsoenlijk snelle verbinding hebt en waar je niet een analoge inbelverbinding hoeft te delen met de rest van de klanten, dus maak ik maar meteen van de gelegenheid gebruik om weer een update te sturen! :) Toen ik de eerste ochtend in Iran al m'n zooi op m'n motor te pakken in de lobby van het hotelletje, werd ik uitgenodigd voor ontbijt door een aantal Iraanse vrouwen.
In de drie weken sinds de vorige mail is er alweer zoveel gebeurd dat het weer de hoogste tijd is voor een nieuwe update. Vanaf Teheran ben ik doorgereden naar Esfahan: de mooiste stad van Iran, met prachtige paleizen en mooie moskeen. Volgende stop was Yazd, met een binnenstad waar alle huizen gemaakt zijn van klei, erg sfeervol. Daarna Shiraz: na Esfahan de mooiste stad. In Shiraz ben ik ook naar een soort van grafmonument geweest. Ik kwam door op vrijdagmiddag tegen 12 uur aan (vlak voor het belangrijkste gebed van de week, ala zondagochtend bij ons).
Allereerst wens ik jullie een gelukkig en voorspoedig 2005! Niet dat ik veel van de jaarwisseling gemerkt heb trouwens, behalve dat m'n horloge ineens '1-1' weergaf in plaats van '12-31' :) Ik weet niet zeker of de jaartelling hier hetzelfde loopt als bij ons, maar in het dorpje in de bergen waar ik zat was er sowieso geen feestje en lag ik voor 0:00 uur al lang te pitten...Maar ik zal weer beginnen bij het begin: de politie escort! Sinds m'n vorige email ben ik van Bahawalpur naar Islamabad gereden, zo'n 600 km, ook weer onder begeleiding van de politie.
Zoals belooft stuur ik weer een update na m'n tweede poging om de Karakoram Highway op te gaan tot aan de Chinese grens. Ook de tweede keer ben ik niet ver gekomen, maar nu loop ik op de zaken vooruit. Ik zal eerst maar eens vertellen over m'n uitstapje naar Peshawar!Samen met Marwat, de Pakistaan met de dikke motor die ik hier in Islamabad heb leren kennen, ben ik naar Peshawar gegaan, een stad die vlak bij de grens met Afghanistan ligt. Wat Peshawar betreft zijn er twee belangrijke dingen in Afghanistan: geen importbelasting en veeeel drugs.