Ik heb alweer stof genoeg voor een mail, dus hier komt ie weer!Sightsee-en in Istanbul en Bergama.Mijn vorige mail heb ik vanuit Istanbul verstuurd, toen ik daar net aangekomen was. De eerstvolgende dag ben ik natuurlijk meteen undercover gegaan als een doorsnee toerist en ben ik een aantal van Istanbul's attracties wezen bekijken! Allereerst ben ik de Aya Sofya en de Blauwe Moskee wezen bekijken. De Aya Sofya is 1000 jaar lang de grootste kerk van de wereld geweest, totdat de St. Pieter in Rome gebouwd is. Later is de Aya Sofya een moskee geworden. Tjongejonge wat een gebouwen zeg! Erg indrukwekkend en mooi. Ik kan nu natuurlijk wel een sales pitch uit een toeristenfoldertje geven, maar eigenljk moet je het gewoon zelf zien, dus hou ik er verder maar over op :)

De tweede dag in Istanbul ben ik naar het Topkapi paleis geweest: hier hebben 300 jaar lang sultans gewoond en gewerkt! Niet te geloven, dat is nog eens een paleis zeg! Overal marmer, (blad?)goud, ontieglijk veel kitscherige tegeltjes die schijnbaar enorm waardevol en speciaal zijn, een supermooie prive tuin voor de sultan met een geweldig uitzicht over de bosporus (stuk water wat het europese deel van het aziatische deel scheidt, red.), het houdt maar niet op. Maar ja, er werkten dan ook 5.000 man in die tijd. Ik heb ook de harem gezien, het gedeelte van het paleis waar de vrouwen van de sultan woonden. Het kostte extra, en het was een beetje een teleurstelling dat ze niets vertelden over hoe het er nou aan toe ging daar. Bovendien was de moeder van de sultan de 'baas' over de harem! Da's balen voor die sultans... ;)

Toevallig kwam ik ook nog de 'Grand Bazaar' tegen in Istanbul. En ja hoor, ook hier weer de overtreffende trap: 4.000 winkeltjes bij elkaar! Eigenlijk vond ik het niet echt interessant, want ze verkopen daar alleen maar rotzooi die ik toch niet nodig heb en bovendien is het helemaal niet zo chaotisch of levendig als je je misschien voorstelt. Het was allemaal vrij netjes en keurig geregeld eigenlijk, beetje saai zelfs. In twee dagen heb ik dus welgeteld 1 wijk gezien (oke, wel de meest interessante dan), maar er is nog veel meer te zien en te doen daar! Je kunt er makkelijk een week fullspeed sightsee-en.

Een groot nadeel van Istanbul is wel dat je errug moe wordt van al die lui die je steeds dingen proberen te verkopen: Hello my friend, where are you from? . Vlak bij mijn hostel zat een tapijtwinkel (een van de honderden) en die vent heeft me wel drie keer aangesproken! Terwijl ik toch duidelijk zei dat ik geen tapijt wilde kopen... Bovendien regende het de derde en vierde dag erg veel (Hello my friend, umbrella? Very cheap!) en de hele dag lang, blijkbaar zou het nog wel even langer doorgaan. Tot slot ben ik ook nog voor 20 miljoen (11 euro) opgelicht door zo'n teringlijer van een taxi chauffeur! De meter liep erg rustig op, tot vlak voor we er waren: toen sprong ie ineens van de 10 miljoen naar de 30 miljoen lira! Tja, in discussie gaan met een turk die spontaan geen woord engels verstaat schiet ook niet op, en het schijnt dat de politie de taxi chauffeur gelijk geeft, want 'de meter liegt niet'! Toen heb ik maar besloten om uit Istanbul te vertrekken en het droge zuiden op te zoeken...

Het eerste stuk ben ik met de ferry gegaan, om een flink stuk af te snijden. Boot meert aan, stap op m'n motor, draai de sleutel om, duw het startknopje in... niks! Geen lampjes, helemaal niks! Hmmmmm... :) Motor van de boot afgeduwd, de stromende regen in, nog eens geprobeerd, nog niks! Toen heb ik onder een afdak het zadel erafgeschroefd om te kijken of de accu en de kabels enzo goed zaten, stekkers aangeduwd (jaja meneer de ingenieur :)), en toen deed ie het gelukkig zeg! Pfoe... alles weer dichtgeschroefd, tassen er op en vertrokken :) Oftewel, ik rij dus blijkbaar een ezel, die gewoon af en toe geen zin heeft ;)

Ik ben nu in Bergama, wat vroeger Pergamon was. Vroeger was dit stadje (50 duizend mensen nu) de hoofdstad van een koninkrijk dat de westelijke helft van Turkije besloeg. Ze hebben de ruines gevonden (Akropolis) en die kun je dan bezoeken. Alle echte mooie dingen zijn echter naar Berlijn getransporteerd... het voornaamste wat ze hier gevonden hadden was het Altaar van Zeus, een van de oude wereldwonderen (nu dus in het Pergamon museum in Berlijn). Verder naar het zuiden zijn trouwens nog 2 meer van die oude wereldwonderen te zien, of liever gezegd, de overblijfselen ervan.

Toen ik de Akropolis aan het bekijken was, kwam ik Ekrem tegen, een turkse jongen die ook op vakantie was in z'n uppie. Een vriend van hem, Eyup, woonde vlak bij Bergama en we zijn daar allebei blijven slapen! Dat was wel gaaf! Eyup's ouders wonen in een boerderijtje (eerst 10 km zandpad ernaartoe) met zijn zus en haar man en 2 kinderen. Schoenen uit natuurlijk, de hele tijd op de grond gezeten (geen banken!), veel thee gedronken, veel turks aangehoord en er geen woord van verstaan, maar Ekrem en Eyup konden allebei prima engels gelukkig :) Ik heb er ook nog gegeten, was ook apart. Er staan gewoon schalen op tafel, met verschillende dingen, en iedereen eet rechtstreeks uit dezelfde schalen! Gewoon een vorkje en prikken maar :) Families zijn hier heel erg hecht, erg leuk om dat zo'n beetje mee te maken allemaal!

Nu heb ik bijna de blaren op m'n vingertoppen en ik wil jullie ook niet al te veel van jullie, ehh, werk afhouden, dus tot de volgende keer maar weer!